Red-S...

Na een heel succesvol trailjaar in 2023, althans het meeste, hoopte ik die lijn natuurlijk zo door te zetten. In de winterperiode zou het plan zijn om veel aan de basis te werken, kracht op te bouwen en daarna weer de omvang richting het trailseizoen. Maar dit ging anders dan gehoopt..

Mid december werd ik voor het eerst ziek. Dit kan gebeuren, veel mensen waren ziek en door mijn werk als fysiotherapeut zag ik veel mensen. Gelukkig was ik na een paar dagen weer fit en kon ik verder trainen. Na twee weken was ik alleen weer ziek.. En dit keer ook echt koorts tot hoog in de 39 graden. Naast de bij koorts passende klachten, als algehele malaise en forse hoofdpijn, had ik geen andere klachten. Weer uitzieken en vervolgens verder.

Na twee tot drie weken was ik alleen wéér ziek, deze keer tot in de 40graden koorts. Dit keer ben ik dan toch even langs de huisarts gegaan. Hier werd ik alleen niet veel wijzer: “Ik zie ook veel mensen en ben ook de hele tijd ziek”. Ik mocht op aandringen van mijzelf wel bloedprikken. Helaas of gelukkig kwam hier niks uit. Dus zonder reden waarom ik zo’n hoge koorts kreeg toch weer uitzieken. Daarna heb ik rustig het sporten weer opgepakt.

Maar je kan het misschien nu wel raden, na twee weken was ik weer ziek. En wéér tegen de 40 graden koorts. Nogmaals de huisarts gebeld, die kon alleen een extra bloedprik optie bieden. Mogelijk waren de witte bloedlichaampjes niet op orde. Maar ook daar kwam niks uit.

Na vier keer fors ziek zijn zonder voor mij een duidelijke reden wist ik het niet meer. De enige keus was om beter uit te zieken. Langer thuis van werk om niet bloot gesteld te worden aan andere sniffende mensen en nog langzamer het sporten weer oppakken. Alleen ging dit niet zoals ik hoopte. Zeer hoge hartslag, weinig fut en hartkloppingen na het hardlopen. Nu werd het mij nog onduidelijker en ik kon het niet hebben dat mijn lichaam niet deed wat ik wilde.. Veel mensen vonden dat ik te veel sporten, dat ik overtraind was etc. Maar ik wist dat ik niet te veel deed, ik sportte absoluut veel minder en de langste trainingen waren veel minder dan ik gedaan had.

Ik heb vervolgens een afspraak bij de sportarts ingepland. Als sportfysiotherapeut heb ik vrij veel medische kennis, maar soms zie je zelf ook iets over het hoofd. Dus een extra blik op de vage klachten kon geen kwaad.

Maar aan het eind van mijn laatste uitziek week had ik contact met mijn broer die gynaecoloog is. Die opperde als verklaring voor mijn klachten Red-S. Ik kende dit niet. Na artikelen hier over te hebben gelezen herkende ik veel van mijn klachten:

• Terugkerende blessures (mijn heuppijn ging ondanks krachttraining nog steeds niet over)
• Frequent ziek zijn (denk je?)
• Slecht herstel, langdurig spierpijn (check)
• Vermoeidheid (check)
• Humeur wisselingen (check)

Red-S is de afkorting voor Relative Energy Deficit in Sport. Dit betekent letterlijk dat je lichaam te weinig energie voorziening heeft om überhaupt je gehele systeem te voorzien van wat hij nodig heeft. Met het sporten erbij sta je dus eigenlijk elke dag in de min. Ergens kon ik het niet helemaal plaatsen, want ik ben in een jaar tijd niet afgevallen. Maar achteraf blijkt dit dus ook niet te hoeven, mijn lichaamssamenstelling veranderde wel, waarbij mijn vetpercentage zeer laag werd.

Kort gezegd: Ik at te weinig. Maar als er altijd tegen je wordt gezegd, jeetje wat eet jij veel, waar laat je het? Dan is dit niet het eerste waar je aan denkt.

Ik had eindelijk iets waar ik wat mee kon. Zonder daadwerkelijke diagnose klonk dit zo logisch en ben ik gelijk aan de slag gegaan.

Ongeveer anderhalf tot twee weken lang heb ik 2500-3000kcal per dag gegeten. Wat een drama is dat.. Ik kwam drie kg aan.

Conclusie: ik werd niet meer ziek.

Er is helaas nog weinig kennis en aandacht voor deze verschijnselen binnen sporten. Vooral bij de huisarts is dit niet iets waar ze direct aan denken. Door mijn verhaal te delen hoop ik dan ook andere sporters te helpen die tegen vage maar vervelende klachten aan lopen en mogelijk met Red-S te maken hebben.

Red-S komt over het algemeen meer voor bij vrouwen, de benaming was voorheen dan ook Female Triad. Mijn broer was er alert op omdat veel vrouwen met Red-S ook geen menstruatie cyclus meer hebben. Dit kon ik niet in de gaten houden doordat mijn cyclus wordt gestuurd door een spiraal. Echter komt Red-S ook echt bij mannen voor. Bij langdurige Red-S is er ook een verhoogd risico op stressfracturen. Hiervoor heb ik een dexa scan gehad. Gelukkig was dit bij mij niet het geval. 

De hartkloppingen waren door Red-S niet verklaard. Maar opeens viel het kwartje dat ik een inhalator gebruikte voor inspanningsastma met de bijwerking hartkloppingen. Echter had ik daar nooit last van. Maar omdat mijn lichaam zo weinig weerstand had, kreeg ik wel opeens bijwerkingen. Gelukkig waren de klachten dan ook snel weg toen ik met de inhalator stopte.

Na een winterperiode met 4x ziek, 3x tegen de 40gr koorts aan, weinig consequent trainen en een mentale knak van alles, was het trailseizoen ook wel redelijk negatief beïnvloed.

Mijn lichaam moest weer wennen aan het opbouwen van belasting. Dit ging niet zonder slag of stoot en kostte veel meer tijd dan ik verwachtte. In mei kon ik de Koning van Spanje lopen maar absoluut niet op het tempo wat ik had gekund.

In juli heb ik Val d’Aran geprobeerd, maar stapte uit op 70km. Ik durfde niet meer diep te gaan, ik vertrouwde mijn lichaam niet meer. Welke signalen waren het teken om echt te stoppen? Welke signalen mag je als ultra runner wegduwen om de finish te halen?

In september liep ik nog Wildstrubel70. Hiervan kan ik zeggen dat ik mentaal en fysiek voor 80% weer mijzelf was. Fysiek nog niet zo sterk als ik was, maar mentaal durfde ik weer. Gelukkig kon ik het seizoen goed afsluiten.

Ik heb van afgelopen jaar veel geleerd, maar wel op een manier die ik andere niet gun. Deze ervaring neem ik mee als coach en probeer atleten hier ook bewust van te maken. Zowel in het stukje voeding, maar ook in planning van wedstrijden en het inzien van hoe belangrijk het herstel is. Hardlopen kan altijd en er zijn altijd evenementen om mee te doen. Een off season zal je dan ook zelf goed moeten inplannen.

Op het moment dat ik dit typ ben ik gelukkig weer gezond, fit en een goede off season winterperiode aan het draaien.

Plannen voor komend jaar zijn gemaakt en ik ben gemotiveerder dan ooit.

Heb jij klachten die lijken op wat ik omschrijf en wil je hier over sparren, let me know!